εσύ και το φεγγάρι.....

σημαδιακό....

Στην ουσία οι άνθρωποι που συναντήθηκαν αληθινά ποτέ δεν χάνονται... Η ασημένια κλωστή που τους έδεσε κάποτε με αυθεντικά αισθήματα μπορεί να μακραίνει,να τυλίγει όλη την υδρόγειο, να προχωρά και να πηγαίνει πέρα,στον ουρανό στην άλλη, την μετά θάνατο ζωή αλλά ποτέ δεν θα λυθεί εκείνος ο μοιραίος κόμπος...

Μάρω Βαμβουνάκη

ή μάλλον δεν ....ισορροπήσαμε εμείς....

Δε χωρίζουν, όμως, έτσι οι ζωές
Των ανθρώπων, που αγαπήθηκαν
με τόσο κόπο
ή κι οι δυο μας ή κανείς
ως την άκρη της κλωστής
ισορροπήσαμε εμείς......

υπάρχει λόγος....

young and beautiful.....

θα με αγαπάς ακόμα και  όταν δεν θα είμαι πια νέα κι όμορφη????

άγγιγμα ψυχής...

midnight summer dream.....

καλοκαιρινό όνειρο....τα μεσάνυχτα...

"Από τις πιο ενοχλητικές για μένα "φιλοσοφίες" είναι εκείνη που διαρκώς επαναλαμβάνει: Ουδείς αναντικατάστατος! Μα πώς μπορούμε να το λέμε αυτό για πρόσωπα της ψυχής μας;....
Ο άλλος σε σημαδεύει βαθιά, σου κεντάει την καρδιά και τη ζωή για πάντα, ακριβώς γιατί είναι αναντικατάστατος."
Μάρω Βαμβουνάκη
Μια μεγάλη καρδιά γεμίζει με ελάχιστα

η αγάπη μου ένα βράδυ.....

γλυκό φιλί θα γίνει και θα έρθει στο σεντόνι σου.....

the sound of missing you.....

χμ....πότε το άκουγα???Α....ναι το καλοκαίρι του 2010.....και τώρα ξανά...